Gisteren tipte Nocto Octurno (ofzoiets) van Darkthrone in het StuBru-programma Whiplash de band Omen, en dat sluit hier eigenlijk best mooi op aan, al is Omen wat harder. De vaste volgers konden al uittekenen dat ik Savatage goed ging vinden. Ga maar na: jaren '80, Amerikaans, high pitched zang, veel (snelle) gitaarsolo's en algeheel melodieus op die cheesy proggy wijze. (Het intro van Beyond The Doors Of Dark, wow!) Strange Wings knalt er ook weer lekker fout in. She *ahhhh* is a native of the stormy skies. (Het lage register doet ie ook goed) God, dit wordt nu wel Europe-achtig, maar ok. Marcheer-zwaai met vlaggen-break, lekkerrrr. En dan die riff terugbrengen. Volgens het boekje. Oh, nu dikke minpunten, ruffneck rules the hardcore scene, denk ik dan toch altijd. (Grieg dus, Malmsteen deed 't toch leuker met z'n Albinoni) Het "hoo hoo hoo"-achtergrondkoortje klinkt wel Lord of the Rings-achtig. Legers die aan de poorten van de mountain king in Mordor staan te rammelen. Ofzo. Madness reeeeeeign moehahahah. Fuck, de uitstekende gitarist, die hier in Apollo 440-bigbeat riffs grossiert is dood... Op de pagina van broertjelief de zanger lees ik dat nog 'ns een single met de worstelaars van WWF maakte. Zitten zeker wat goeie "enter the ring"-muziekjes bij. Een plaat op 't randje van Onvermijdelijk en da's wel genoeg om dat stempel te krijgen. Voor veertig minuten duurt ie gevoelsmatig wat lang, maar soit.
zaterdag 30 mei 2009
60. Savatage - Hall Of The Mountain King
Gisteren tipte Nocto Octurno (ofzoiets) van Darkthrone in het StuBru-programma Whiplash de band Omen, en dat sluit hier eigenlijk best mooi op aan, al is Omen wat harder. De vaste volgers konden al uittekenen dat ik Savatage goed ging vinden. Ga maar na: jaren '80, Amerikaans, high pitched zang, veel (snelle) gitaarsolo's en algeheel melodieus op die cheesy proggy wijze. (Het intro van Beyond The Doors Of Dark, wow!) Strange Wings knalt er ook weer lekker fout in. She *ahhhh* is a native of the stormy skies. (Het lage register doet ie ook goed) God, dit wordt nu wel Europe-achtig, maar ok. Marcheer-zwaai met vlaggen-break, lekkerrrr. En dan die riff terugbrengen. Volgens het boekje. Oh, nu dikke minpunten, ruffneck rules the hardcore scene, denk ik dan toch altijd. (Grieg dus, Malmsteen deed 't toch leuker met z'n Albinoni) Het "hoo hoo hoo"-achtergrondkoortje klinkt wel Lord of the Rings-achtig. Legers die aan de poorten van de mountain king in Mordor staan te rammelen. Ofzo. Madness reeeeeeign moehahahah. Fuck, de uitstekende gitarist, die hier in Apollo 440-bigbeat riffs grossiert is dood... Op de pagina van broertjelief de zanger lees ik dat nog 'ns een single met de worstelaars van WWF maakte. Zitten zeker wat goeie "enter the ring"-muziekjes bij. Een plaat op 't randje van Onvermijdelijk en da's wel genoeg om dat stempel te krijgen. Voor veertig minuten duurt ie gevoelsmatig wat lang, maar soit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten