
Die knakker moet vanuit de gevangenis gewoon wat soundtracks pennen! In plaats van met gasmasker en wapens en al proberen te ontsnappen, lukt toch alleen in films. Sheesh. In afsluiter
Tomhet krijst ie niet eens meer, het lijkt wel iets uit Me and You And Everyone We Know. Opener
Det Som nogwat vond ik 'n beetje suf. Vrij rustige drums, die veertien minuten wegtikken, ik zou 't bijna krautrock noemen (maar ik weet niets van dat genre en ik ga géén draad beginnen) De titeltrack is (logisch?) het meest metal. Verslaat in elk geval met gemak het ook wel harde derde nummer, waarmee we ze allemaal gehad hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten